KISA
KISA… FİLİSTİN 14…
Bünyamin’e
Yusuf tarafından kurulan bu makul ve
masum düzen karşısında Yusuf’un ağabeyleri
ona
“78.
Onlar, Yûsuf ’a: “Ey güçlü vezir! Bunun çok yaşlı bir babası var. Onun yerine
bizden birini alıkoy. Şüphesiz, biz senin iyi ve yararlı işleri en güzel
şekilde yapanlardan olduğunu görüyoruz” dediler.
79. Yûsuf, “Malımızı yanında bulduğumuz kimseden başkasını
tutmaktan Allah’a sığınırız. Şüphesiz biz o takdirde zulmetmiş oluruz” dedi.
80. Ondan ümitlerini kesince, kendi aralarında konuşmak
üzere bir kenara çekildiler. Büyükleri dedi ki: “Babanızın Allah adına sizden
söz aldığını, daha önce de Yûsuf hakkında işlediğiniz kusuru bilmiyor musunuz?
Artık babam bana izin verinceye veya Allah, hakkımda hükmedinceye kadar buradan
asla ayrılmayacağım. O, hükmedenlerin en hayırlısıdır.”
81. “Siz babanıza dönün ve deyin ki: “Ey babamız! Şüphesiz oğlun
hırsızlık etti, biz ancak bildiğimize şahitlik ettik. (Sana söz verdiğimiz
zaman) gaybı (oğlunun hırsızlık edeceğini) bilemezdik.”
82. “Bulunduğumuz
kent halkına ve aralarında olduğumuz kervana da sor. Şüphesiz biz doğru
söyleyenleriz.”
83. Yakub, “Nefisleriniz
sizi bir iş yapmağa sürükledi. Artık bana düşen, güzel bir sabırdır. Umulur ki,
Allah onların hepsini bana getirir. Çünkü O, hakkıyla bilendir, hüküm ve hikmet
sahibidir” dedi.
84. Onlardan yüz çevirdi ve, “Vah! Yûsuf ’a vah!” dedi ve
üzüntüden iki gözüne ak düştü. O artık acısını içinde saklıyordu.
HZ. YAKUB’UN GÖZLERİNE AK DÜŞTÜ VE GÖRME YETİSİ KAYBOLDU.
YAZIMIZA BİR UZMAN GÖZ DOKTORU İLE GÖRÜŞÜNCEYE KADAR ARA
VERİYORUZ.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder