BENİMSEMEK... ÇÖP MAKİNESİ...

BENİMSEMEK… ÇÖP MAKİNESİ…

Biraz dikkatle bakarsanız çevrenizde çok enteresan şeyler görürsünüz…

-Mirim aman bakalım acemi astronomlar gibi olma; onlar, yıldızları incelerken önlerindeki çukurları görmezlermiş.

-Güldürme beni, haklısın. Allah iki göz vermiş biri ile gökleri seyreylerken diğeriyle yere bakmak lazım gelir senin dediğine göre.

İstanbul Sultanbeyli Belediyesinin bir tesisi var: GÖLET… Aydos Ormanı ile adeta yarışır gözelikte…  O vadi ihya olmuş… Mesai sonu cıvıl cıvıl insanlar, kimi istirahat eder kimi çocuk gezdirir… Erişkinler için kahveden bin kat iyi; çocuklar için desen stres atma yeri. Her türlü eğlence enstrümanı mevcut…

Önce bir takdir:

Üç beş çocuk, hepsi enerji dolular; yer trambolininde zıplayıp takla atıp durma hareketini yapamadan sere serpe yayılıyorlar. Birisi var; kara yağız  yeni tabiri ile karaşın, orta okul ya beş ya altıncı sınıf. Ufak tefek ama sırım gibi, fit… Trambolinden hız alıp ters takla atıp durma hareketini başarıyor.  Tam jimnastik sporundakiler gibi. Kasadan atlayıp yumuşak inişler duruş gösterenler gibi.

Çocuğun ailesi ile görüşeyim diye yaklaştım:

-Oğlum senin ailen annen baban burada değil mi? “ Değil.”

-Sen kimle geldin buraya? “Abim ve arkadaşlarımla…”

-Çok güzel atlayış gösteriyorsun becerikli ve başarılısın. Gözleri güldü. Ailen nerede?.. Başı ile işaret ederek işte “Şuradaki evde oturuyoruz…”  “Derslerin nasıl?” kırık bir Türkçe ve tereddütle “İyi.” Anladım ki Suriyeli…

-Sen Suriyeli misin? Suriyyin. Aman çocuğun yüzü düştü, dudaklar titredi, gücendi: “Seninle bir daha Türkçe konuşmayacağım.” Anladım ki, Türkiye’mizi ve Türkçemizi özümsemiş benimsemiş bir çocuktu.

Şimdi de tenkit: Bu çocuğun benimsemesine karşın; kelli felli emekliliğine gün kalmış, spor giyimli kelle kulak yerinde bir vatandaşımız bir elinde patates cipsi ve ayçiçeği poşeti gezdiği yerlere çekirdeği çitleyip kabuklarını yere atıyor… Adeta çöp makinesi…

-Mirim çocuğu takdir ettin de, gönülleseydin.

-Öyle bir yeteneği gönüllemeden geçeceğimi sanıyorsan yanılırsın sevgili Kahyam… Kuru kuru sırtını sıvazlamakla olmaz.