BİR SALKIM ÜZÜM. HAFTALIK RESİMLİ GAZETEMİZ MANZUM HİKAYE- 3
1924 YILI… ON BEŞ SENE SAVAŞMIŞ BİR
MİLLETİN, YENİDEN İNŞAASI HERHALDE BÖYLE OLMALIYDI…
|
Güneş
ufuklarda dargın
|
كونش افقلرده
دارغين
|
|
Batıyorken…
Yorgun argın
|
باطييوركن ...
يورغون آرغين
|
|
Bir genç
geçerek dar yolu
|
بر كنج كچه رك
دار يولى
|
|
Çantası
avlarla dolu
|
چانطه سى آولرله
دولو
|
|
Omzunda
av tüfeği
|
اوموزنده آو
توفكى
|
|
Nezihe’nin
ağabeyi
|
نزيهه نك
آغابكى
|
|
Geldi;
bahçedeki ufak
|
كلدى؛باغچه ده
كى اوفاق
|
|
Sarmaşıklı,
güzel çardak
|
صارماشقلى ،
كوزه ل چارداق
|
|
Altına
uzandı, yattı
|
آلتنه اوزاندى
، ياتدى
|
|
Çantayı
bir yana attı
|
چانطه ىي بر
يانا آتدى
|
|
Babası
görünce onu
|
باباسى كورونجه
اونو
|
|
Görmeğe
geldi oğlunu
|
كورمكه كلدى
اوغلونو
|
|
Yesin,
serinlesin diye
|
يه سين ، سرينله
سين دييه
|
|
Salkımı
verdi hediye
|
صالقيمى وه ردى هديه
|
|
Dedi:
“Oğlum afiyetle,
|
ده دى : ״ اوغلوم عافيتله،
|
|
Turfandadır
elimden ye…”
|
تورفانده
درألمدن يه...״
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder