BUGÜN BABALAR GÜNÜ İMİŞ

BUGÜN BABALAR GÜNÜ İMİŞ…
Canımız bize emanetse eşlerimiz evlatlarımız hatta dostlarımız haydi haydi emanet olsa gerektir… Öyledir de… Emanetlere de emanet gibi davranılır gözünüz gibi bakarsınız.
Babalık ile şu aralar çok yoğun yaşadığımız siyasetin kesiştiğini düşünüyorum.
Babalar; yemedim yedirdim, giymedim giydirdim gömleğimi sattım seni okuttum büyüttüm teraneleri ile kendisini meşruiyet zemininde yerini sağlamlarken evlatlarını minnet altına almaya çalışır… Aynı tavrı siyasetçilerde de gözlemlemek mümkündür…
Şunu yaptık bunu yaptık… Bir diğer grup da telaşe yok biz de şunları yapacağız…
İşte işin görünmeyen noktası şu: Bir babanın o sunduğu hizmetlerin daha alasını devlet yurtlarında çocuklara, yaşlı olanlara da darul acezelerde/huzur evlerinde sunuluyor. Peki buradaki çocuklarla yaşlıların neden yüzleri gülmüyor gönülleri kırık oluyor.
-Mirim senin fark etmeye çalıştığın şu sanırım: Bir baba bu hizmetlerinin yanında evlatlarının başını okşayıp sırtını sıvalamazsa şefkat kolları altına almazsa o hizmetlerin hayrı olmuyor.
-Kahya Efendi benim bocaladığımı sen çözdün… Demek ki siyasiler için de aynı: Partiler hizmetle ayakta kalamıyorlar… Kalsalardı; kurucu unsur CHP, dönüşümcü unsur AP/DYP, dönüştürücü unsur ANAP kaybolmaması gerekirdi… Günümüz erki de fabrika ayarlarına dönüp şefkat kollarını açmaktan başka şansı kalmadığını görmeli artık…